Thursday, July 28, 2011
"si bruno mars"
one of my illegal hobbies is downloading music, and lately naging daily activity ko na ang maghanap ng mga new/latest albums para i-download at nang sumigla naman ang aking buhay. Marami na rin akong na-download at kulang ang aking oras para pakinggan lahat, nahirapan akong mag-schedule. Hindi nga ako lumalabas kapag weekends eh para lang mapakinggan ang mga dinownload ko.
Magaling umawit si Bruno, parang ako. Truth! Magkaboses kami kapag kumakanta ako sa banyo, lalo kapag sinasabayan ko ang too-good-to-be-true na "Just The Way You Are", naco-confuse ang tenga ko kasi hindi ko na ma-distinguish ang boses ni Bruno Mars at boses ko! Aheytit! Bruno Mars, get a life.
Napaka-cheesy ng album na ito. Parang gawa ito sa Kraft Eden Cheese. Si Kuya Bruno, napaka-shameless sa pagpapaka-manwhore sa mga gurls. Parang lagi syang harana mode. Lahat ng pampakilig ay sasabihin nya, sa ngalan ng kantot. Mabenta!
Maraming songs dito ang pwedeng gawing theme song ng mga bagets na nagsisimula pa lang tubuan ng pubic hair eh lumalandi na sa school. Approved.
When to play: Habang kumakain ng Cheese sticks, Cheez-ums at Cheese Bread... while playing chess. or habang nagkakamot ng betlog (dugyot much?)
When I see your face
There's not a thing that I would change
Cause you're amazing
Just the way you are
And when you smile,
The whole world stops and stares for awhile
Cause girl you're amazing
Just the way you are.........
oh diba? kaboses ko si bruno mars.....
ang kumontra, patay!!
breaking news: its her already.........
Pansamantala munang maaantala ang regular na scheduled posts upang magbigay-daan sa isang malaking news (as in MALAKI) na napanood ko sa 24 Oras kamakailan lang. Sana magsilbi ang post na ito bilang public service...
Isang Filipina ang nahulihan ng 352 gms ng Heroin sa airport. Ayon sa babae na galing sa Pakistan, kumapit lang sya sa offer sa kanya ng dalawang Nigerians na maging drug mule kapalit ng plane ticket at allowance.
Sampung maliliit na capsules ang ipinalunok sa kanya. Ang isang malaking capsule ay ipinasok sa kanyang... special place. Hulaan mo!
Answer: Yep, tama. Sa kipay.
(Ang kinky ng mga Nigerians!)
Actually hindi na matatawag na "kipay". Mas akma na itong tawaging... "kepay". Or pwede ring "kweffaayyyy". Lumuwag na kasi. Eto ba naman ang ipasok:
Kung gaano man kahigpit ang pechay ni Ate eh mas mahigpit pa pala ang airport security dahil natimbog sya nang very bongga. Hindi na idinetalye kung paano nila nahuli si Ate. Sa X-Ray? K-9? Or suspicious sya maglakad?
Ang daming katanungan ang mabilis na pumasok sa aking isip (at malamang sa isip nyo rin). Anong klaseng preparasyon ang ginawa ni Ate upang maihanda ang kanyang body and spirit sa challenge na ito? Any lubricants? Nahirapan ba si Ate, or may space pa sa loob?
And most importantly, kumusta na sya ngayon?
Masdan nang maigi ang challenge na dinala ni Ate sa kaibuturan ng kanyang pagkatao:
Masdan mo pa uli. Masdan nang maiging-maigi.
Ang laki. Ang taba. Mala-Coke in can. Makes me wonder kung nag-enjoy ba si Ate sa panganib na sinuong nya. Sayang lang kasi hindi rin pinakita sa balita kung paano kinuha ang capsule mula sa special place ni Ate. And to think na award-winning news program ang 24 Oras! Ayusin nyo nga ang pagrereport nyo, kulang-kulang!
Luhaan si Ate habang isinasalaysay ang mga kaganapan:
In the end, kinaya ni Ate... Sya na! It's her already! She's the new OFW hero - I mean, heroine.
Powerful.
At mag-iiwan ako ng isang katanungan:
Isang Filipina ang nahulihan ng 352 gms ng Heroin sa airport. Ayon sa babae na galing sa Pakistan, kumapit lang sya sa offer sa kanya ng dalawang Nigerians na maging drug mule kapalit ng plane ticket at allowance.
Sampung maliliit na capsules ang ipinalunok sa kanya. Ang isang malaking capsule ay ipinasok sa kanyang... special place. Hulaan mo!
Answer: Yep, tama. Sa kipay.
(Ang kinky ng mga Nigerians!)
Actually hindi na matatawag na "kipay". Mas akma na itong tawaging... "kepay". Or pwede ring "kweffaayyyy". Lumuwag na kasi. Eto ba naman ang ipasok:
Kung gaano man kahigpit ang pechay ni Ate eh mas mahigpit pa pala ang airport security dahil natimbog sya nang very bongga. Hindi na idinetalye kung paano nila nahuli si Ate. Sa X-Ray? K-9? Or suspicious sya maglakad?
Ang daming katanungan ang mabilis na pumasok sa aking isip (at malamang sa isip nyo rin). Anong klaseng preparasyon ang ginawa ni Ate upang maihanda ang kanyang body and spirit sa challenge na ito? Any lubricants? Nahirapan ba si Ate, or may space pa sa loob?
And most importantly, kumusta na sya ngayon?
Masdan nang maigi ang challenge na dinala ni Ate sa kaibuturan ng kanyang pagkatao:
Masdan mo pa uli. Masdan nang maiging-maigi.
Ang laki. Ang taba. Mala-Coke in can. Makes me wonder kung nag-enjoy ba si Ate sa panganib na sinuong nya. Sayang lang kasi hindi rin pinakita sa balita kung paano kinuha ang capsule mula sa special place ni Ate. And to think na award-winning news program ang 24 Oras! Ayusin nyo nga ang pagrereport nyo, kulang-kulang!
Luhaan si Ate habang isinasalaysay ang mga kaganapan:
"Ang usapan po kasi namin noong una, isusubo ko lang yung maliliit na items. Hindi kasama yang malaking yan! Kaya nung pinakita nila sa akin yan, sabi ko 'Ayoko na hindi ko na kaya!'"
In the end, kinaya ni Ate... Sya na! It's her already! She's the new OFW hero - I mean, heroine.
Powerful.
At mag-iiwan ako ng isang katanungan:
Kung kinaya ni Ate,
what about you?
Credits: 24 Oras
Sorry I made fun of this situation (habang may tatlong Pinoy na nanganganib na mabitay sa China).
Sorry I made fun of this situation (habang may tatlong Pinoy na nanganganib na mabitay sa China).
"mga apo ni don tiborcio"
Recently, may mga balikbayang bloggers (hindi ko na babanggitin kung sino dahil secret lang daw ang pag-uwi nila) na nag-set-up ng isang mini-get-together. Dahil ako ay likas na kaladkarin, mabilis akong nagpunta. May kainan eh haha. At may mga um-attend na mga bloggers na dati eh sa blogs ko lang nakikita at sa wakas nakilala ko sila.
Masaya naman ang kainan at kantahan at kwentuhan. Kaso ang aga magsara nung napuntahan naming place sa Seaside Macapagal, at dahil bitin pa kami, dumiretso kami sa MOA para ipagpatuloy ang alcohol intake.
Pagdating sa isang bar/restaurant dun, pag-upo sa table namin, mabilis akong nagmasid-masid at sa di-kalayuang table, may nakaupong limang babae.
Actually, dalawang babae at tatlong apo ni Don Tiburcio. Yups, mga teenager na tibo. At sa aking pagmamasid sa ayaw-paawat na PDA, yung dalawa dun eh mukhang magjowa, yung isang tomboy lang ang walang jowa. Fifth wheel sya.
Wala naman akong masamang masasabi sa kanila, or sa mga lesbian in general. Pansinin lang talaga sila kasi full blown lesbian get-up silang tatlo. Gupit lalaki, over-sized shirt, at lalaki talaga sila kumilos, sa unang tingin eh mapagkakamalan mo talagang mga lalaki. Hindi na phase ang pinagdadaanan nila. Hindi na sila confused. Decided na sila. Tahong over talong. Sugat over ugat.
Syempre napansin din ng mga kasama ko yung grupo ng mga tiboli, lalo pa at panay ang point out ko sa kanila na "LOL, may KFC sa kabilang table..."
KFC as in finger-lickin' good.
At ni-point out naman nila sa akin, "Ah, mga Lulu..."
"Huh? Anong Lulu?" tanong ko.
"Lulu... Basta, Lulu. Ulit-ulitin mo..."
"Lulululululululululululululululululululululu- ah OK gets!"
Mga ilang minuto pa eh nakaramdam ako ng weewee kaya nagpunta ako sa toilet. Eh yung toilet ng place na yun, unisex. May bowl at urinal sa loob (sabi nga ng kasama naming balikbayan blogger na itago natin sa pangalang Pkpk Queen, kapag nakaupo daw sya sa bowl eh kaharap nya na yung urinal, pwede na sya maghilamos dun sa sobrang lapit sa mukha nya).
Anyway, dahil isa lang ang toilet, may pila. At isa sa mga nakapila eh yung isang teenager na tibo. Habang nakapila kami eh palihim ko syang in-assess. Naka-wax ang hair, check. Baggy pants, check. Wala syang boobs, check. Tingin ko eh nagsuot sya ng girdle or something para mag-flat yung dibdib nya. Tinignan ko ang face nya, maganda sya. Hawig nya si Pia Archangel.
Panay ang tingin nya sa salamin, tinitignan ang sarili nya. Parang nag-papractice sya ng iba-ibang pose. May nakalagay ang dalawang kamay sa bulsa, merong nakasandal ang siko sa wall. Pa-macho effect. Naisip ko, "Ang siga-siga mo eh pagpasok mo jan sa toilet, uupo ka rin. Hihi."
Uulitin ko, I have nothing against sa kanila. Naaliw lang ako dun sa teenager na yun. Kaya habang nakapila eh parang gusto ko syang alayan ng awiting "If I Were A Boy..." hahaha joke.
Pagbalik ko sa table namin, tuloy uli ang kwentuhan at inuman at hindi nagtagal, naiihi na naman ako. So nag-CR ako at pagbalik ko, excited yung mga kasama ko na ikwento ang mga pangyayari habang wala ako.
"Pina-take-out nila ang naiwan nilang beer!"
Paalis na siguro ang mga tomboy at nanghinayang sila sa hindi nila naubos na beer, kaya gusto nilang dalhin. Pero syempre ayaw nilang dalhin ang mga bote. Kaya ipinaplastic nila ang beer. Parang softdrinks lang. At dahil maraming bote ng beer yun, maraming plastic ang ginamit. Kaya pagsulyap ko sa table nila, may isang malaking plastic bag dun (yung plastic na pang-grocery) na ang laman eh mga nakasupot na beer.
OK wala namang masama kung ayaw nilang iwan yung beer na hindi nila naubos. Pero first time kong makakita ng ganun.
At mukhang nag-CR ang mga kasama ng tomboy, kasi mag-isa na lang sya (yung fifth wheel na walang jowa ang naiwan). Kaya habang hinihintay nya silang bumalik eh nilantakan nya yung kropeck.
Tuloy pa rin ang kwentuhan at inuman namin as time went by. Kailangan kong i-emphasize ang time went by, dahil mahabang oras na ang nakalipas, hindi pa rin bumabalik ang mga kasama nung tomboy. Pero cool lang sya, pa-munch-munch lang ng kropeck at pa-bounce-bounce ng head sa beat ng live band.
Tuloy pa rin ang kwentuhan at inuman namin as time went by. Hindi pa bumabalik yung mga friends ng tomboy, but it's cool. Natagalan lang siguro sa pila sa toilet.
Tuloy pa rin ang kwentuhan at inuman namin as time went by. Hmm nasaan na kaya yung mga friends nya... For sure may reason kung bakit sila natagalan. No need to panic though. Hawak nya ang cellphone nya pero hindi ginagamit, low-batt siguro. Munch-munch pa rin ng kropeck.
Tuloy pa rin ang kwentuhan at inuman namin as time went by. Ubos na ang kropeck. No need to panic. Pabalik na rin siguro sila.
Tuloy pa rin ang kwentuhan at inuman namin as time went by. Balisa na ang tomboy. Balisa na rin ako kasi bakit hindi na sya binalikan ng mga friends nya! (affected???) Nagsisimula nang magligpit ang mga waiter. Magsasara na ang bar.
Nilapitan na ng waiter ang tibo. Syempre hindi ko marinig ang usapan, pero parang ganito:
Waiter: Sir we're about to close.
Tiboli: Sandali lang kasi hinihintay ko pa yung mga kasama ko, nag-CR lang sila.
Waiter: Sir, are you THAT stupid? Don't be naive. Look around you, look at your watch! They were gone for hours! Your friends ditched you! They're probably out there by now, laughing their faces off because you were so stupid to fall for the toilet trick. You think this only happens in movies?And you really wanna wait here? My God, wake up!
Ako naman, sa isip-isip ko, kapag itong mga kasama ko eh biglang nagpaalam mag-CR nang sabay-sabay, magkakamatayan muna bago ako magpaiwan.
Maya-maya pa eh tinawag na ng Manager ang tibo kaya pumunta na sya dun sa counter, habang kami naman eh pack-up na at uwian na. Kahit gusto ko pang masubaybayan kung anong nangyari dun sa tibo, hindi naman pwedeng lumapit ako sa counter at maki-uzi.
Umalis na kami, and all I can do was look back at that lonely, abandoned plastic bag na puno ng beer at naiwan sa upuan...
Sa totoo lang nakakaawa ang nangyari dun sa tibo. Biruin mo, pumunta ka dun na walang ka-partner, habang yung mga kasama mo eh naglalaplapan sa harap mo, ikaw eh nagkukuyakoy na lang... Tapos surprise! Ikaw ang magbabayad ng bill! At uuwi kang mag-isa!
Parang gusto ko syang alayan ng isang awitin... "Ang kawawang tomboy... may baril walang bala blah blah blah"
At ang masasabi ko lang dun sa kaibigan nyang iniwan sya na walang pambayad sa inorder nila,
Masaya naman ang kainan at kantahan at kwentuhan. Kaso ang aga magsara nung napuntahan naming place sa Seaside Macapagal, at dahil bitin pa kami, dumiretso kami sa MOA para ipagpatuloy ang alcohol intake.
Pagdating sa isang bar/restaurant dun, pag-upo sa table namin, mabilis akong nagmasid-masid at sa di-kalayuang table, may nakaupong limang babae.
Actually, dalawang babae at tatlong apo ni Don Tiburcio. Yups, mga teenager na tibo. At sa aking pagmamasid sa ayaw-paawat na PDA, yung dalawa dun eh mukhang magjowa, yung isang tomboy lang ang walang jowa. Fifth wheel sya.
Wala naman akong masamang masasabi sa kanila, or sa mga lesbian in general. Pansinin lang talaga sila kasi full blown lesbian get-up silang tatlo. Gupit lalaki, over-sized shirt, at lalaki talaga sila kumilos, sa unang tingin eh mapagkakamalan mo talagang mga lalaki. Hindi na phase ang pinagdadaanan nila. Hindi na sila confused. Decided na sila. Tahong over talong. Sugat over ugat.
Syempre napansin din ng mga kasama ko yung grupo ng mga tiboli, lalo pa at panay ang point out ko sa kanila na "LOL, may KFC sa kabilang table..."
KFC as in finger-lickin' good.
At ni-point out naman nila sa akin, "Ah, mga Lulu..."
"Huh? Anong Lulu?" tanong ko.
"Lulu... Basta, Lulu. Ulit-ulitin mo..."
"Lulululululululululululululululululululululu- ah OK gets!"
Mga ilang minuto pa eh nakaramdam ako ng weewee kaya nagpunta ako sa toilet. Eh yung toilet ng place na yun, unisex. May bowl at urinal sa loob (sabi nga ng kasama naming balikbayan blogger na itago natin sa pangalang Pkpk Queen, kapag nakaupo daw sya sa bowl eh kaharap nya na yung urinal, pwede na sya maghilamos dun sa sobrang lapit sa mukha nya).
Anyway, dahil isa lang ang toilet, may pila. At isa sa mga nakapila eh yung isang teenager na tibo. Habang nakapila kami eh palihim ko syang in-assess. Naka-wax ang hair, check. Baggy pants, check. Wala syang boobs, check. Tingin ko eh nagsuot sya ng girdle or something para mag-flat yung dibdib nya. Tinignan ko ang face nya, maganda sya. Hawig nya si Pia Archangel.
Panay ang tingin nya sa salamin, tinitignan ang sarili nya. Parang nag-papractice sya ng iba-ibang pose. May nakalagay ang dalawang kamay sa bulsa, merong nakasandal ang siko sa wall. Pa-macho effect. Naisip ko, "Ang siga-siga mo eh pagpasok mo jan sa toilet, uupo ka rin. Hihi."
Uulitin ko, I have nothing against sa kanila. Naaliw lang ako dun sa teenager na yun. Kaya habang nakapila eh parang gusto ko syang alayan ng awiting "If I Were A Boy..." hahaha joke.
Pagbalik ko sa table namin, tuloy uli ang kwentuhan at inuman at hindi nagtagal, naiihi na naman ako. So nag-CR ako at pagbalik ko, excited yung mga kasama ko na ikwento ang mga pangyayari habang wala ako.
"Pina-take-out nila ang naiwan nilang beer!"
Paalis na siguro ang mga tomboy at nanghinayang sila sa hindi nila naubos na beer, kaya gusto nilang dalhin. Pero syempre ayaw nilang dalhin ang mga bote. Kaya ipinaplastic nila ang beer. Parang softdrinks lang. At dahil maraming bote ng beer yun, maraming plastic ang ginamit. Kaya pagsulyap ko sa table nila, may isang malaking plastic bag dun (yung plastic na pang-grocery) na ang laman eh mga nakasupot na beer.
OK wala namang masama kung ayaw nilang iwan yung beer na hindi nila naubos. Pero first time kong makakita ng ganun.
At mukhang nag-CR ang mga kasama ng tomboy, kasi mag-isa na lang sya (yung fifth wheel na walang jowa ang naiwan). Kaya habang hinihintay nya silang bumalik eh nilantakan nya yung kropeck.
Tuloy pa rin ang kwentuhan at inuman namin as time went by. Kailangan kong i-emphasize ang time went by, dahil mahabang oras na ang nakalipas, hindi pa rin bumabalik ang mga kasama nung tomboy. Pero cool lang sya, pa-munch-munch lang ng kropeck at pa-bounce-bounce ng head sa beat ng live band.
Tuloy pa rin ang kwentuhan at inuman namin as time went by. Hindi pa bumabalik yung mga friends ng tomboy, but it's cool. Natagalan lang siguro sa pila sa toilet.
Tuloy pa rin ang kwentuhan at inuman namin as time went by. Hmm nasaan na kaya yung mga friends nya... For sure may reason kung bakit sila natagalan. No need to panic though. Hawak nya ang cellphone nya pero hindi ginagamit, low-batt siguro. Munch-munch pa rin ng kropeck.
Tuloy pa rin ang kwentuhan at inuman namin as time went by. Ubos na ang kropeck. No need to panic. Pabalik na rin siguro sila.
Tuloy pa rin ang kwentuhan at inuman namin as time went by. Balisa na ang tomboy. Balisa na rin ako kasi bakit hindi na sya binalikan ng mga friends nya! (affected???) Nagsisimula nang magligpit ang mga waiter. Magsasara na ang bar.
Nilapitan na ng waiter ang tibo. Syempre hindi ko marinig ang usapan, pero parang ganito:
Waiter: Sir we're about to close.
Tiboli: Sandali lang kasi hinihintay ko pa yung mga kasama ko, nag-CR lang sila.
Waiter: Sir, are you THAT stupid? Don't be naive. Look around you, look at your watch! They were gone for hours! Your friends ditched you! They're probably out there by now, laughing their faces off because you were so stupid to fall for the toilet trick. You think this only happens in movies?And you really wanna wait here? My God, wake up!
Ako naman, sa isip-isip ko, kapag itong mga kasama ko eh biglang nagpaalam mag-CR nang sabay-sabay, magkakamatayan muna bago ako magpaiwan.
Maya-maya pa eh tinawag na ng Manager ang tibo kaya pumunta na sya dun sa counter, habang kami naman eh pack-up na at uwian na. Kahit gusto ko pang masubaybayan kung anong nangyari dun sa tibo, hindi naman pwedeng lumapit ako sa counter at maki-uzi.
Pero malamang, nagkaroon ang tibo ng isang ma-Axion na moment.
Umalis na kami, and all I can do was look back at that lonely, abandoned plastic bag na puno ng beer at naiwan sa upuan...
Sa totoo lang nakakaawa ang nangyari dun sa tibo. Biruin mo, pumunta ka dun na walang ka-partner, habang yung mga kasama mo eh naglalaplapan sa harap mo, ikaw eh nagkukuyakoy na lang... Tapos surprise! Ikaw ang magbabayad ng bill! At uuwi kang mag-isa!
Parang gusto ko syang alayan ng isang awitin... "Ang kawawang tomboy... may baril walang bala blah blah blah"
At ang masasabi ko lang dun sa kaibigan nyang iniwan sya na walang pambayad sa inorder nila,
SHAME ON YOU! KAHIHIYAN KAYO SA LAHI NI DON TIBURCIO!
Wednesday, July 27, 2011
''nung tinuli ako''
Isa sa pinaka exciting sa buhay ng isang batang lalaki ay ang pangyayari sa isang unforgettable summer na magpapabago ng kanilang buhay foever. At ito rin ay ang magpapatunay ng kanilang kisig at tapang upang harapin ang isang challenge na madalas ay kinatatakutan ng maraming batang lalaki. Ito rin ang senyales ng marami pang pag babago ng kanilang katawang panlupa. Mag sisimula ng mas exciting at mas masarap na pangyayari na magaganap sa kanila.
Tuli.
Ang kwentong ito ay ang blow by blow experience ng Batang alvin sa kanyang journey sa experience na ito.
*Chi-ngi-ni-ngi-ning* (sound effects yan Shungaloo! para felt na felt natin ang kwento)
Sa dakong paroon. Bunga ng malikot na pag iisip. halaw sa isang daigdig ng Kababalaghan.'Di Kayang Ipaliwanag, Ngunit alam mong magaganap. Oo magaganap pala na kakanchawan ako ng putanginang klasmeyt ko nang minsan nag kasabay kaming umihi sa gilid ng sampaloc.
"Uy supot!"
"Hindi noh!"
"E ano tawag dyan?! Waaa supot!"
Nagdilim ang paningin ko at dinukduk ko ang kanyang fez sa puno. Dumugo ang ulo at nose nya. Muntik tuloy me ma-kick-out. Sa kabilang banda meron syang point pero mali ang pag de-deliver nya ng lines, so I thought he deserve that. Kaya naman noong bakasyon ng grade five sakto naman merong mga US Army na nag outreach sa aming lugar. Nag tayo sila ng mga Medical Tent sa football field na malapit sa school namin. Marami silang out reach program tulad ng libre operasyon ng bukol, bunot ngipin at pasta, tuli, eye checkup, libreng paanak, at kung anu anu pa. Namigay din sila samin ng Sneakers, toblerone, gummy worms and gummy bears. Ang saya saya namin. Meron pang mga komiks at kung ano anong imported goods. Wala pang Visiting Forces Agreement noon.
Niyaya ko ang kaibigan ko na pumila sa small tent habang abala naman ang mga iba kong klasmeyt sa pag hingi ng chocolates sa mga Puti, palibhasa mga PG! So ayun pumila kame. bali lima kameng dumagdag sa pila sa tent na may na nakasulat na.
"Circumcision (Tuli) Tent"
Aba! Hindi lang pala kame ang nakapila. Remember yung klasmeyt ko na dinukduk ko 'yung ulo. Naandun din ang putangina! Nakayuko lang sya hindi sya makatingin sakin, wtf! Hidi pa pala tuli ang kumag. Pero hindi ko na inalintana iyon dahil nakapila na kame at my number na.Kinabahan me 'nung nakita ko na ang mga heganteng puti na naka scrub suit na papasok ng Tent. Tatlo sila. Tandang tanda ko ang names nila hindi ko makakalimutaan hanggang libingan. 'Yung unang pumasok ay yung Nars, Bridget ang name nya, 'yung Doctor ay si Bob at 'yung Anesthesiologist ay si Rickey. Panglima ako sa Pila.
Pumasok ang first victim. After five minutes lumabas sya ulet. Nag chismisan ang mga echuserong froglets kung ano ba ang maitim na dahilan baket sya lumabas kagad. Nalaman nalang namin na hindi pa sagad ang putotoy nya para tuliin. Hindi pa daw lumalabas ang turat nya sa balat. Sumunod na ang second sa line.
"ARRRRRRRRRRRRRRRAAAAAAAAAAAAAAAYY KO POOOOO"
Yan ang narining namin mula sa outside ng Tent. Sabay sabay kameng nag lunukan ng laway at nag atrasan ang putotoy. After 3o minutes lumabas ang kumag na dahan dahan ang lakad ang at soot ang polcadats na palda ng ate nya. Yez may baon syang palda, putangina!
Tinawag na ang number 3. Nanlalammig na ang aking kamay. Parang gusto ko nalang umuwi at manood ng bioman kasi mag 10 na ng umaga. Parang gusto kong next year nalang tutal bata pa naman me. Pero syempre nakakahiyang umatras. Sa sobrang kaba ko tinawag na pala ang number 4 at ang susunod na narinig ko ay. Number 5 na pala.
"Hoy alvin number 5 na daw, ikaw na!"
"Natatae ako! palit muna tayo ng number please"
"Ayoko nga! natatae din ako eh, Ikaw na daw!"
Pawisan akong pumasok sa tent. Amoy alcohol ang loob. Medyo madilim. Madamo ang ilalim ng tent kasi nga nasa football field kame. Meron silang Operating bed na may sabitan ng paa. Kinakabahan na talaga me ng todo.
"Hi I'm Bridget what's your name young man?"
"alvin po...."
"Okay I will be you assisting nurse, you can take of your pants don't be shy now"
*Lunok Laway*
Inalis ko ang salawal kong kulay green na galing sa libreng Tentay Patis, suki kasi si Mama 'nun. Umatras ang Putotoy ko. Iniisip kong sana ay hindi pa ako pwede para next year nalang. Pinahiga ako ni Bridget sa bed at tinaas ang paa ko. Meron syang pinatong sakin na kulay green na bib pero butas ito, yung betlog ko lang at putotoy ang nakalabas. Hiyang hiya na me. Umaasa parin ako na hindi pa akong pwedeng tuliin.
Pero bigo ako.
Nag suut si ate Bridget ng gloves at may pinahid sya sa aking putotoy na malamig na something. Maganda si Ate Bridget, maliit ang muka at makinis. Lipstick lang ang meron sya sa face at naka smile sya sakin habang pinapahid ang malamig na something. Habang pinapahid nya ang malamig na something nag flag raising si Patotoy. Namula me.
"Whoa! that feels good huh?"
*Hindi ko naintindihan ang sinabi nya kasi Englis at islang pa ito*
Pinahiran nya pati ang betlog ko ng malamig na something. Hinawakan nya ang aking patutuy at ibinaba ang balat para lumabas ang helmet. Masarap sa pakiramdam parang heaven. First time kong may humawak ng aking flag pole. Tinawag nya si Rickey. At putangina! may dala syang injection. Walang kaeffort effort nya tinusok yun sa helmet ng patutuy ko. Hindi ako prepared kala ko i check lang nya or may ialalagay syang gamot. Napasigaw me.
"ARAAAAAAAYYYYYYYYYYYYYYYYYYY MAMA KOOOOOOOOOOOOOOOO, ayaw ko na pooo" Sabay tulo ng luha ko
Inubos nya ang laman ng injection. Super sakit talaga. Tumayo ako pag tapos ng injection. Ayoko na gusto ko ng umuwi ng mga oras na yun. Next year nalang ako ulet.
"Me uwi na me. im going home na.... huhuhuh"
"You're not going Anywhere kiddow, you have anesthesia down there and you signed the waiver"
"What waiver? i im going home nalang and make nood ng bioman" (parang taong gubat pa ko mag english noon)
"Believe me kiddo, you don't wanna do that..."
Parang ang bigat ng betlog ko noon at hindi ko sya nararamdaman pero gusto ko ng umuwi talaga. Nilapitan ako ni Bridget at pinahiran ang luha ko. Pinahiga ako ulet sa bed. Napasunod nya ko ng bongga. Ang ganda kasi nya para syang anghel. After akong mapakalma ni ate Bridget tinawag na nya si Doctor Bob. Meron sya dalang tool box pota parang kotse lang ang memekanikohin, nyeta!Natakot me lalo. Wala ng pakiramdam ang putotoy ko noon. Nakita ko nalang na duguan ang ibaba ko at ginagawa na nila ang proseso ng pag tutuli habang hawak ako ni Bridget. 'Yung proseso ng pag tutuli at hindi masakit pero weird dahil nararamdaman mong may ginugupit na parte ng katawan mo pero hindi mo ramdam. Ang huli nalang nakita ko ay ang pag lalagay ng gasa ni Bridget.
"There you go alvin! Congratulations you made it" Sabay about ng isang plastic na gummy bears at may tatlong maliliit na snickers.
Ngiti lang ang naibalik ko sa kanya. Dahil hapong hapong ang mura kong katawan. Nag lakad me papalabas ng tent ng naka bukaka at nakatiklop ang tuhod ng kaunti dala dala ko ang brip ko at ang gummy bears. Nakatingin sakin ang mga frogles sa pila na putlang putla.
"Masakit ba?"
"Oo sobra. Uwi nakayo sobrang sakit"
Umuwi na ang mga hinayupak. Pati 'yung inuntog ko sa pader umuwi din. nakipag palit pala sya ng number 'dun sa tropa nya kanina.
pag uwi ko sa bahay para i check ang pututuy ko. Laking gulat ko nang...
Nangamatis ng bongga. hindi ko makita kung alin ang ulo at alin ang kamatis. Natakot me.
After 3 days...
Magaling na sya...
---End---------
pagbabalik tanaw sa kabataan ni alvin
Musmus palang ako nakikita ko na ang pag kakaroon ng double standard ng human race sa mga katulad ko na hindi masyadong kaputian. Okay fine sa mga maiitim na katulad ko.
Pag nag pupunta kame sa ESEM 'nung bata pa ako kasama ang aking mga pinsan na mestiso't mestisa ay nag mumuka lalo akong laking gubat dahil muka akong taga harvest ng kamote sa farmville sa aming Probinsya sa sobra kong kaitiman. Kaya pag nag sa-summer vacation ay mas gusto ko nalang sumipsip ng nectar ng bulaklak ng Santan ng kapitbahay namin o 'di naman kaya mag nakaw ng bayabas sa likod bahay namin kesa sa sumama sa ESEM para mag ice cream at mag Cindys or Tropical hut. Tunay na Matamis ang nectar ng bulaklak ng Santan basta alam mo lang ang paraan kung paano ito kukunin. Minsan habang nag ko-collect kame ng Santan flowers para sipsipin ang nectar sa silungan ng bahay namin ay nahuli ako ni Mama dahil tanghaling tapat noon at umeskapo lang ako sa pag papatulog nya, dumaan lang ako ng kusina para bumache. Yari!
"Hoy ikaw bata ka! Tanghaling tapat ke init init nasa labasan ka.. Hali ka nga dito at matulog ka na!"
"Ma' sandali nalang po.."
"Ay hindi! halika dito at matulog ka na!"
"Nandyan na po.."
Mabilis kong sinipsip ang nectar ng isang bulto ng matatabang Santan flowers para hindi ako malamangan ng mga kalaro ko, aba naghirap kameng kumuha at mamili nito, hindi pwedeng sila lang ang makikinabang. Pero ang dami palang langgam na kulay fusha red sa kalooblooban ng hiyas ng bulaklak ng Santan. Hindi me na pansin na marami palang namamahay na humongous Ants sa Putanginang santan na iyon! wtf! Nag party ang mga langgam sa musmus na red kissable lips ko. Namaga talaga ito ng bongga. Tapos pinalo pa me ni Mudrax. Mula noon ay tinigilan ko na ang pag sipsip ng Nectar ng Santan. At doon natapos ang Santan escapades ko.
Every time na niyayaya ako ng mga hampas lupa kong kalaro na sumipsip ng Nectar ng Santan ay hindi na me sumasama. Unti unti ko ng nilayo ang loob ko sa kanila kahit masakit, it really hart. Di'bale Meron na akong bagong toys ito ay ang... pag gawa ng bubbles using Gumamela flowers plus Mr. Clean at ang kapangyarihan ng tangkay ng papaya para sa pagpapalobo ng tiny bubbles shining in the sun at ang best friend kong Tirador at baril barilan na gawa sa drumsticks na may balang goma!
Lagi akong naninirador ng kalapati ni Aling Natasha Supladita. Araw araw ay namamatayan sya ng isang kalapati hihihihi. Minsan tinirador ko 'din ang window ng kapitbahay namin at doon talaga ako nahuli at kamontikan ng magulpi ni Fudrax. Nanggagaliiti talaga sya ng bongga. Buti nalang brainy ang little Jepoy.Pinairal ko lang ang pagiging artista ko, nag astma-astmahan ako 'nung nakita ko ang mataba nyang sinturon getting ready to spank me. Fuck it!
Yung baril barilan ko naman na gawa sa drumsticks na may balang mga ibat ibang colors ng goma ay ang aking sandata para sa itik at pabo na nanghahabol sakin pag inuutusan akong bumili ng mantika ni Mudrax kila aling Tabud. Ang mga Putangenang itik at Pabo ay tunay na tunay na favorite akong habulin subalit hindi sila uubra sakin dahil meron akong drumstick gun. Pero ang kinatatakutan ko talaga ng bonnga ay ang ang malaking Gangsa (Geese) ni Aling Lina. Kapag binukas nya ang pak pak nyang halos mag iisang metro ang haba at ang leeg nya ay naka pormang attack mode. Dahan dahan ko ng ilalagay ang aking tsinelas sa mag kabilang siko ko at ready narin akong kumaripas ng takbo dahil walang patawad ang Putanginang Mother Geese sa pag habol at pag tuka sakin. Takot na takot talaga me. Malakas ang pag pulpitate ng puso ko. Sa sobrang takot ko nalimutan ko ang mantika na pinabibili ni Mudrax kaya ayon napalo nanaman me.
After ng moment na iyon. Nag concentrate nalang ako sa pag papalobo ng tiny bubbles. Pero napaka boring ng game na ito, pang bading lang walang ka challenge challenge. Palobo ka lang ng palobo gamit ang Papaya trunk. Pero wala akong choice wala na akong mapag lilibangan. Kaya mag hapon kameng nag palobo ng bongga sa farmville. Pero hindi ko akalain na makati pala sa labi ang trunk ng putang Papaya. Nangati me nung gabi. Nagsugat sugat ang gilid ng labi ko dahil sa katas ng Trunk ng Papaya. Naging galis ito. Hindi me nag pa picture tuloy noong 9th birthday ko.Yes, eliminated narin ang toy na ito kinabukasan.
Matapos ang mga iyon hindi na ako masyadong nag hanap ng toys. Nakuntento nalang ako sa mga laro namin tulad ng sabayan nyo ko sa pag kanta kung alam nyo, " Langit lupa impyerno im-im-impyerno saksak puso tulo ang dugo,uno...dos..tres..ales.. "Tsaka, "Mangga Mangga hinog ka naba Oo Oo hinog na ako, kung hinog ka na ay umalis ka na" pero ang pinaka favorite ko ang Potpotjing at Doctor KwakKwak . Hindi mailaran ang happyness ko noon pag nilalaro namin iyon.
Haist! Sarap mag baliktanaw sa Mundo ng Kabataan. Life is never complicated. No responsibilities.No expectations.
"epal"
Malalim ang pinaghugutan ng salitang "Epal". Magmula sa salitang "Mapapel" na tumutukoy sa taong nagpapapansin o nagmamarunong, o sa taong sumasagot ng hindi naman tinatanong, binaliktad ng mga Jeproks ang salitang "Mapapel" nung 70's dahil yun yung uso non, at naging "Mapepal". Sa pagtagal ay nawala ang unang "p" at naging "Maepal". At nung nauso naman ang pagpapaiksi ng mga salita nung 90's ay inampon na ng mga Pilipino ang salitang "Epal" sa pang araw-araw na buhay
10 chategories ng tao na ne'encounter ko....
na realize na masarap palang mag obserba ng tao at ng environment na ginagalawan nila. Dito ako nag simulang maging observer. Sa totoo lang, sa profile ko sa mga social networking sites lagi kong nilalagay sa filled ng interests ay "Observing People". My facination ako sa tao at sa kanilang reaction at pananaw sa mga bagay bagay. Mas gusto kong makinig kesa sa mag salita lalo na pag bago ko silang kakilala tapos inaassess ko sila at kina-classify ayon sa category na meron ako about people.
Marami at iba't ibang uri ng tao ang aking nakasalumuha na sa mga nakalipas na taon may aso, kabayo, turtle,mice at Ostritch, joke! Sabi nila people person daw kasi ako. Madalas ay pleaser din. Ayoko ng merong masasabi sa'kin na hindi maganda kaya kahit nahihirapan ako ay parang automatic na nag aadjust ang aking system para ma please sila. Alam kong hindi maganda ang ganitong pag uugali pero ganun talaga eh, still work in progress pag dating sa ganyang aspeto.
So ang ishare ko sa inyo ay ang classifications ko sa mga taong na encounter ko sa aking life. Ang mga bagay na mababasa nyo ay hindi dumaan sa mataas at masusing pag aaral meaning imbento ko lang ang classifications na ito kaya wag nyong dibdibin. Sa akin lang sya nag originate base sa personal experiences ko. Tinatamad kasi akong mag kwentong ng mga shit kaya ito nalang ang i shi-share ko.
1. Epal na Froglet
Itong mga tao na ito ang madalas na hindi kinakaya ng kapangyarihan ko. Sila 'yung mga putanginang tali-talinuhan sa lahat ng bagay pero puro ka shitan naman talaga ang sinasabi. 'Yung laging may masasabi na feeling nila intellectual sila but it's not, demet! Pero kung tatanungin mo ang majority (kasama ako dun) ang masasabi lang nila ay isang malaking, "DUHHHHHHHHHHHR!!!! " meaning walang dating. Para lang silang latang nag iingay na masakit sa tenga.Madalas ang mga taong ganito rin ang Eps at napaka lakas ng personality in a very irritating way. Sila 'yung mga taong hindi ko iniinvite sa mga outing. Dahil 100% masisira lang ang araw ko. Madalas yung mga taong ganito rin yung papalapit palang gusto mo nang suntukin. Tsaka wala namang ginagawa sayo pero ang init init ng ulo mo sa kanya.
2. Feeling
Itong mga tao naman na ito ay pinanganak na assuming. Feeling nila ang axis ng mundo ay umiikot lang sa kanila. Sila na ang matalino. Sila na ang makinis. Sila na maganda't pogi. Sila na ang phurfect! Lech! (May galit?!) Hindi nalalayo ang mga froglets na feeling sa mga epal. Mas higher lang ang irritational capability ng Epal na frogs kesa sa mga "feeling". Dapat po ay mag ingat tayo sa mga feeling dahil ang mga taong itong ay hindi magandang impluwensya pag naging close mo baka mahawa ka pa. Sila rin yung mga taong salita ng salita pero hindi handang makinig.
3. Steady Frog
-Ito ang mga taong ka wavelength ko. kung baga pareho ng frequency signal ang tinatakbuhan namin. Ito ang mga taong steady lang. Hindi maangas. May sense of humor. Alam kung kelan babanat ng punch line. Sila yung kayang pag tawanan ang mga maliit na bagay na walang sense sa mundo na madalas hindi maintindihan ng mga siryoso sa life. Mapanlait pero hindi naririnig ng nilalait for the sake of may mapag tawanan lang. Sila yung magkatitigan lang alam na ang ibig sabihin at pwede ng tumawa ng beri beri nice. Sila rin ay mga taong hindi bobo at hindi matalino pero smart. Hindi sila mag mumukang tanga sa isang awkward situation. Pwedeng kumain ng fishballs sa kanto pwede rin kumain sa five star hotel. May mabuting puso in a very special way. Sensitive sa nararamdaman ng iba. No dull moment. Sila yung masarap kasama sa mga overnight gathering. Masarap ka kwentuhan 24/7.
4. Nerdie Frog
-Ito ang mga taong bookish, yung mga matatalino sa skul pero bokya ang social life (hindi naman lahat, almost lang). Sila 'yung kalimitang nag e-excel sa skul tapos maganda work kasi nga matatalino. Meron din Nerdie akong na meet sa mga pinag trabahuhan ko. Ayokong dumikit sa kanila kasi ang weird. I mean, fine matatalino sila given, sila na ang imbentor ng bagong technology, and developer ng dekalidad na firmware! I don't give a damn! Pwedeng mababango ang ilan sa kanila pero may something na hindi ko ma define about them. Basta ok lang naman sila basta dun lang sila sa mundo nila wag na nila akong i invite pa na makijamin. Don't get me wrong hindi ako choosy sa mga sinasamahan ko, medyo lang. Pero ang mga nerdie iba lang ang trip nila tipong mag sodoku or mag solve ng math problems or mag program at paganahin ang robotics project sa office.
5. Sosyal na frog
-Ito ang mga sosyal na tao. Mahilig sa shopping at kung anu anung gastusin at ka shitan. Pwedeng mayaman sila pwede rin nag mamayaman lang (tulad ko) basta ang point mahilig sila sa mga expensive things. Tipong LV bags and wallets. Channel bags. Lacoste shirts at kung ano ano pang shit. Ginagawang karindirya ang sofitel at Circles. I mean hindi naman ako against sa mga gantong tao. Sarap nga sumama eh, ganyan lang talaga ang life style nila period. At hindi ako nabibilang sa mga ganyan, meron lang akong mga nakasalamuhang Sosyal na frog pero mababait naman sila at hindi maangas. Kaya steady narin.
6. Problematic Frog
-Ito yung mga taong problematic. Bread winner. May sakit si Nanay tatay si bunso at kung sino sino pa. Pinag aaral ang kapatid.Kulang ang sweldo. I mean lahat naman tayo may problem pero itong mga taong nag fa-fall sa ganitong category ay extream talaga. Masarap silang kasama kasi ma eencourage ka sa kanila. Specially on how they are able to superceed this state (Superceed talaga?! makapag english lang) Itong mga tao na ito mahirap biruin ng mga walang kwentang joke kasi masyado na silang seryoso sa buhay. Bunga narin siguro ng mga challenges sa buhay nila. Pero pag nadikit ka sa mga taong ganito 100% may mapupulut kang lesson.
7. Church People
-Sila yung mga taong malapit kay Papa Jesus. Nag fe-fellowship parati. Nag pray all the time. Hindi Judgemental. Sila ang mga favorite kong kasama pag nalulungkot ako. Nakakakuha ako ng good advice from them. Masarap din silang kasama sa kantahan ng mga hillsong at kung ano-ano pang praise and worship song. Masarap silang kasama magaan sa puso.
8. Back Packers
-Ito ang mahilig gumala. Masarap sumama dito. Parang free ka! Ang sarap kayang dumayo sa lugar na hindi mo pa napupuntahan. 'Yun nga lang medyo magastos. Usually yung mahihilig gumala masaya kasama kasi cool sila at sanay makisalamuha sa tao. Sanay makipag biruan sa kahit na anong klaseng tao.
9. Panget ang Ugali
-Marami neto. kahit saan meron nito. Back stabber. Chismoso't Chismosa. Crab.Ingittero't ingittera. Maninirang puri. Maitim ang budhi. Panget na nga muka panget pa ugali. Meron din naman maganda itsura nuknukan naman ng panget ang ugali.
10. Orocan at Taperware
-Ito ang pinaka mahirap na mahuli. Sila ang mga taong akala mo mabuti pero hindi. Akala mo may maputing puso pero ang totoo dark green pala. Baket hindi black? Gusto ko lang green paki mo. Mag ingat sa mga taong ganito ang pag uugali, napa ka dangerous.
Napapagod na ko! Ilan lang yan sa mga categories ko pag sinipag lalagay ko 'yung iba. Baka pag nilista ko lahat wala ng mag basa kasi magiging novel na.
Salamat sa pag tyatyagang mag basa ng walang kwentang entry. God Bless!
Sunday, July 24, 2011
Subscribe to:
Posts (Atom)